මතකයන් තියෙන්නේ කොහි ද?
හිත ඇතුලෙ විතරයි ද?
දිනක් මම එකින් එක
අයෙක් දුන් සිහිවටන අතින් ගෙන
එකට ගොඩ ගසා ගිණි තැබූයෙමි
පෑන් සළකුණු බොඳව
පැන්සල් අකුරු මැකුණ
ටිකක් කහ ගැසුණු කොල
මත ලියැවි කවි දහස් ගණනක් ද
ගින්නටම හෙලූයෙමි
දින පොත් ද හතරක්
පින්තූර හත අටක්
අතගගා බල බලා
සිපින්නට ඉල්ලගත්
පිරුණු කෙස් මලු දෙකක්
එගින්නට දැමූවෙමි
හිතවත,
සදාකල් දැවේ යැයි සිතූව ද
සදාකල් දැවෙන ගින්දර කොයිද?
අළු පොදක් තබා ගිණි නිවෙනකොට
හැදුණි හිස්තැන් ගොඩක්
මතක පටියෙහි මැකුණු තැන් ගොඩක්
එහෙමනම් හිතවත,
මතකයන් තිබී ඇත්තේ හිතෙහි විතරම ද?
නැහැ නේද?
සහන් පද්මසංඛ පීරිස්
2015 සැප්තැම්බර් 30